ای بهار، آمدنت خُرّم باد

گامِ سبزت به زمین محکم باد

زنسیمی که فرستی به جهان

باغ را زخم ِ زمان مرهم باد

مِهر افزون و عدالت افزون

جور کوتاه و عداوت کم باد

کوله بار تو ز آزادی پُر

خالی از جهل و جنون عالم باد

با قدم‌های تو بی‌وقفه تُهی

سینه از کین و وجود از غم باد!