خدایا مرا وسیله ای برای صلح و آرامش قرار ده، بگذار هر جا تنفر هست، بذر عشق بکارم. هر جا آزردگی هست ببخشایم. هر جا شک هست ایمان، هر جا یأس هست امید، هر جا تاریکی هست روشنایی و هر جا غم جاری است شادی نثار کنم. الهی توفیقم ده که بیش از طلب همدردی، همدردی کنم، پیش از آنکه مرا بفهمند دیگران را درک کنم زیرا در عطا کردن است که می ستانیم. و در بخشیدن است که بخشوده می شویم و در مردن است که حیات ابدی می یابیم.

خدایا به جای اینکه دعا کنم تا از خطر ایمن باشم بی محابا به مصاف با آن بروم. بگذار به جای اینکه برای تسکین دردم التماس کنم توانایی غلبه بر آن را داشته باشم. بگذار به جای اینکه در جبهه نبرد زندگی دنبال متحد بگردم به توانمندیهای خود متکی باشم. بگذار به جای اینکه نگران خود باشم دل به صبری ببندم که آزادی ام را نوید می دهد. عطایی کن تا از ترس فاصله بگیرم و رحمت تو را نه فقط در موفقیت هایم بلکه آن را در شکست هایم نیز احساس کنم.