نیک و بد
بسا روزگارا که بر کوه و دشت / گذشته ست و بسیار خواهد گذشت
بیا تا جهانرا به بد نسپریم / بکوشش همه دست نیکی بریم
نباشد همی نیک و بد پایدار / همان به نیکی بود یادگار
همان گنج و دینار و کاخ بلند / نخواهد بُدن مر تو را سودمند
سخن از تو ماند همی یادگار / سخن را چنین خوار مایه مدار
فریدون فرخ فرشته نیود / ز مشک و ز عنبر سرشته نبود
به داد و دهش یافت آن نیکویی / تو داد و دهش کن فریدون توئی
+ نوشته شده در دوشنبه نهم مرداد ۱۳۹۱ ساعت 17:58 توسط مهـــدی
|