آه از این هستی که تا جان داشتیم / یا غم جان یا غم نان داشتیم

نه گلی همدم ، نه مرغی نغمه ساز / طالع خار بیابان داشتیم

نه غم ایمان و نه پروای کفر / ما نزاع کفر و ایمان داشتیم

درد پنهان بود و رنج آشکار / آنچه از پیدا و پنهان داشتیم

زان شدم مجنون و بی حاصل چو بید / کز حیا سر در گریبان داشتیم

غم پریشانم نمی کرد این چنین / گر غم زلفی پریشان داشتیم

عافیت از خلق جستیم ای دریغ / ما ز درد امید درمان داشتیم

هر که گویی زد در این میدان و ما / گوی سر در خط فرمان داشتیم

غفلت عهد جوانی یاد باد / کز فریبش عیش مستان داشتیم

بهره ی موری نداریم از غنا / زانکه استغنا فراوان داشتیم

یادگار از دامن شبها چو شمع / صبحدم اشکی به دامان داشتیم

این خطا از چشم ما بود ای ردیغ / چشم یاری گر ز یاران داشتیم

زآنچه از دنیا توانی داشتن / سهم ما این بس که حرمان داشتیم