دوبیتی های زیبا در قالب فولکلوریک
نگـاروم مهـربون و خـوش زبـونـه
لبـاش عنـابی و ابـروش کمونـه
دیشو تلفـن زدوم گفـتُم که رنگُـم
ز هجـر تو ، مثـال زعـفـرونـه
***
فلـک خـونریزه ، خنـجر میـزنـه ، گُـل
ز خلـق و مردمـون ، پوسـت میکَـنه ، گُـل
بسـاط باده نوشـی پهـن کن ، گُـل
که عمـر ما دو تا خیـلی کـمـه ، گُـل
***
حـریر زلـف تو شـونـه کُـنُـم ما
درون قـلب تو لـونـه کُـنُـم ما
تـنـور مهـربونـیت بسـکه داغـه
خمـیر عشـق برات چـونه کُـنُـم ما
***
دلـوم میـخواست بودُم یکـدونه کفـتـر
میـزدوم پـر ، می رفتُـم سوی دلـبـر
بـه رو بام خِـنَه ش ، لب میگرفتُـم
مُگوفتُـم از فـراقـت چـش شـده تر!
***
نجـابــت میـفـروشـی مـاه انــدام
نزاری چِر (چرا) که که گیروم از لـبت کـام
بسـاطـوم هر چی داشـتُم خـرج کـردُم
ندونُـم مـرغ عشـقـوم چر (چرا) نشـی رام!؟
***
الا ای غـم مـوره رنـجـونـده کـردی
به کـاردت زخـم زدی درمـونـده کـردی
به چـرخ شـادی مـو هـی مـکـن چـوب
مـوره چـون گوشتــکوب کـوبیـده کـردی
***
خوشـا روزی که شیـوا ، روت بینُـم
ز گنـدمـزار مهـرت دونـه چینُـم
بشُم غمـخـوار و پیشمـرگت ولیـکن
غمیـن و بیکـس و تنهـات نبینُـم
***
ببنـدوم فـک مــردُم ره (را) ازیـن پـس
که تیـر طعـنه انداختـن به ما بـس
همـه گویـنـد مهـدی کـس نـداره
به تنهایی پـسند چه حاجـتِ کـس!